Πόσα γνωρίζουν οι νέοι για την ΕΕ;

Μέσα στο γενικότερο πανικό για τις καταστροφικές συνέπειες της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, κάθε ευρωπαϊκό κράτος αφήνει αυτή τη στιγμή στην άκρη ζητήματα εξίσου υψηλής σημασίας, όπως είναι οι Ευρω-εκλογές του Ιουνίου 2009. Για αυτούς που παρακολουθούν τα ΜΜΕ, το Εωρωπαϊκό κλίμα έχει κλονιστεί λόγω της λεγόμενης Συνθήκης της Λισαβόνας. Το Ιρλανδικό ΟΧΙ στο δημοψήφισμα της 12ης Ιουνίου 2008 αποτέλεσε κομβικό σημείο για το μέλλον της ΕΕ. Ενοποίηση ή απομόνωση; Ένα πράγμα είναι σαφές: Οι Ιρλανδοί έδειξαν ανοικτά τους ενδοιασμούς τους για το Σύνταγμα της Ευρώπης. Η υπόλοιπη Ευρώπη, που αρχικά έμεινε άφωνη, τώρα καλείται να ενημερωθεί λίγο καλύτερα για τα Ευρωπαϊκά γεγονότα.

Στην Ελλάδα ακόμα τα πράγματα είναι θολά. Οι Έλληνες Πολιτικοί μόλις άρχισαν δειλά δειλά να εκστρατεύουν- οι πολίτες όμως δεν είναι ενημερωμένοι. Υπάρχουν μόνο ταμπέλες: Ναι στη Συνθήκη, γιατί έτσι κάνουν όλοι, οπότε είναι καλό και για την Ελλάδα. Όχι σημαίνει αυτόματα Ευρωσκεπτικισμό, που προφανώς δεν συμφέρει την Ελλάδα. Βασικά, δεν συμφέρει κανέναν να είναι Ευρωσκεπτικιστής, διότι ομολογουμένα το Ευρωπαϊκό οικοδόμημα έχει αποδειχθεί ο πιο σταθερός οικονομικός και κοινωνικο-πολιτικός δεσμός στη μεταπολεμική περίοδο. 

Τότε γιατί οι Ιρλανδοί λένε ΟΧΙ; Αυτό σίγουρα αποτελεί αντικείμενο συζήτησης. Εμείς στην Ελλάδα, ξέρουμε τι λέει ακριβώς η Συνθήκη ή απλά υποθέτουμε ότι αν επικυρωθεί θα είναι καλό για μας;

Αμφιβάλλω αν εμείς οι νέοι αφιερώνουμε χρόνο στο να ενημερωθούμε για το μέλλον της ΕΕ, που κατ΄επέκταση εξασφαλίζει το δικό μας μέλλον, περισσότερο από όσο αφιερώνει ο μέσος Έλληνας στο facebook και στους καφέδες. Τα τελευταία χρόνια το ποσοστό συμμετοχής στις Ευρω-εκλογές έχει μειωθεί σημαντικά, ενώ πολλοί δεν έχουμε ιδέα για το ποιοί είναι αυτοί που μας αντιπροσωπεύουν. Πόσοι από μας ξέρουμε, για παράδειγμα, ότι στις επόμενες εκλογές οι Έλληνες Ευρωβουλευτές θα είναι 22 αντί για 24;

Το νόημα είναι να μην βάζουμε ταμπέλες, αλλά να γνωρίζουμε κάποια πράγματα και να έχουμε δική μας κρίση. Σε τελική ανάλυση, να αποφασίζουμε μόνοι μας και να μην κάνουμε ότι μας λένε οι άλλοι πως είναι καλό για μας. 

Οι Ευρω-εκλογές του Ιουνίου έχουν ιδιαίτερο βάρος γιατί συμβολίζουν το πως βλέπουν οι Ευρωπαίοι το μέλλον τους μέσα και έξω από την Ευρώπη. Πάνω από όλα, δίνεται μεγάλο βάρος σε έννοιες όπως δημοκρατία, διαφάνεια και επικουρικότητα, τις οποίες θεωρούμε δεδομένες σε μια πραγματικά Ευρωπαϊκή "οικογένεια", αλλά ίσως στην πορεία να ξεθωριάζουν διότι εμείς οι πολίτες ξεχνάμε να τις τεστάρουμε με κάθε ευκαιρία.

Αυτό που λείπει είναι η ευαισθητοποίηση της νεολαίας απέναντι στα Ευρωπαϊκά θέματα. Δεν γίνεται να λεγόμαστε Ευρωπαίοι επειδή ταξιδεύουμε χωρίς βίζα- οφείλουμε να γνωρίσουμε ουσιαστικά πράγματα και να συμμετέσουμε στις δημοκρατικές διαδικασίες. Γι΄αυτό, εξάλλου, λέγονται δημοκρατικές. Πρώτο βήμα, λοιπόν είναι οι εκλογές. Ψηφίστε!!